Birak Sevgi Seni buLsun

Iyi kalpli, yalniz bir adam, bir gün bir koza bulur.
Kozanin icinde kücük
bir tirtil vardir. Adam çok sever bu tirtili,onunla
tüm yalnizligini, tüm
sevgisini paylasir.

Gel zaman git zaman tirtil büyür, 
güzel bir kelebek olur. Adam, kelebegine
hayran... birakamaz bir türlü... Aslinda kelebegin 
aklinda daglar, kirlar,
çiçekler vardir da; kiyamaz bir türlü adama ve 
sevgisine,yalniz birakamaz
onu... Üç günlük ömrünü sevildigi ve 
sevdigi yerde geçirmeye hazirdir...

Ama adam bilir ki; 
"Sevmek bazen vazgeçmeyi de bilmektir" ... 
Kelebegine
son kez bakar ve onu saliverir özgürlügüne, 
kirlarina, çiçeklerine
dogru...

Kelebek mutlu olmasina mutlu olur ama hiç bir meltem, 
hiç bir çiçek
yapragi adamin avucunun sicakligini andirmaz... 
Aklinda adam, 
o çiçek
senin bu çiçek benim dolasir saatlerce... 
Adam bir kelebege sevdali, bakip
durur bosluguna. Kelebekse hala konacak sicak bir 
avuç aramakta...

Böylece kelebek sunu anlar: BAZEN AIT OLDUGUMUZ 
YER ORASIDIR; SICAK BIR
AVUCTUR BILIRIZ AMA O YERIN BIZE AIT 
OLMA IHTIMALI BIR HIÇTIR ...
Böylece adam sunu anlar: HIÇ BIR SEVDAYI 
YALNIZCA SEVGIYLE YASATAMAZSINIZ
...

O günden sonra kelebek, adama duydugu özlemi 
gömecek bir dag aramaya
baslar, ama gücü tükenene dek arayis da bulamayinca 
anlar ki; 
HIÇ BIR DAG BIR ÖZLEMI GÖMEBILECEGINIZ 
KADAR BÜYÜK DEGILDIR ...

Adamsa sevdasini koyar simsicak avuçlarina; 
kelebegin yerine...

Sevgili dostum; Herkes bir seyler yasar; iyi ya da kötü, 
dogru ya da
yanlis... Yasadiklarindan bir çikarim yaparak hayatina 
bir yol verir; ayni
zamanda düsüncelerine de...

Birak SEVGI seni bulsun...